Menu
Elk werk dat ik maak is een portret, want je kijkt naar een werk dat door mijn ogen is geschilderd en vult dat aan met je eigen blik. Zo ontstaat er een betekenisvolle conversatie tussen jou en mij.”
Landschaps-en natuurschilderijen beroven je van je vrijheid. Je vrijheid om de omgeving rondom je ten volle te kunnen waarnemen. Een enorme wereld is nu beperkt tot het canvas. Het is daarom de verantwoordelijkheid van de kunstenaar om de wereld buiten het kader toch te laten binnen sijpelen. Ondanks het beperkende formaat waarin het landschap opgesloten zit, moet de toeschouwer met zijn blik de grenzen kunnen overstijgen.
Ogen trekken aan en duwen weg. Het kijken naar een werk met als enige centrale element ogen die je aanstaren, creëert een doordringende en persoonlijke ervaring bij de toeschouwer. Niemand kijkt immers met dezelfde blik naar een schilderij. In het kijken naar ogen, wordt de eigen blik weerspiegeld en wordt een verhaal ontdekt. Er ontstaat een intieme ervaring van zelfreflectie waar geen ontsnappen aan mogelijk is.
